küfür etmeden konuşabilmek

T: Az kişide bulunan bir yeterlilik. İnsanların küfür etmeyi havalı ve fazlasıyla rahatlatıcı bulmasından ötürü nefes alır gibi bu eylemi gerçekleştirmek hoşlarına gider. Aksine karşısındaki birey ne bunu görmek ne de duymak ister. Ve fakat bu önemsizdir. Modern çağ insanı her durum ve şartta önce kendini düşünür. Bir başkasında fanileşmek henüz anlamını bile bilmediği bir şeydir. Anlatsan da anlamamak için çabalar.

küfürsüzlük çok zor.

Küfürsüz de konuşabilirim -şahitlerim var- ama küfürle daha bi başka konuşuyorum. Çünkü neden olmasın. (bkz: Küfretmek konuşmanın baharatıdır )

Az önce mimar bi arkadaşımla konuştum. 2 yıl teknikerliğin üzerine 4 yıl da mimarlık okudu. 7 yıldan beri çizim yapıyor. Youtube’dan ücretli eğitim videolarıyla falan kendini iyi derecede geliştirdi. Dün iş görüşmesine gitmiş bi mimarlık ofisine. İşverenin şartları; 2 ay deneme süresi bedava çalışacak, beğenip işe alsa dahi bu 2 aylık ücreti ödemeyecek. Ofiste çalışanlara asgari ücretten de az ödediğini söylemiş. Bizimki şantiyeleri de gezecek. O zaman asgari ücret ödermiş. Şimdi ben bu adamı küfürsüz nasıl tanımlayayım biri bana söylesin.

Başkasından duyunca rahatsız oluyorum aslında ama kendimi de dizginleyemiyorum. Bazen böyle durumu, kişiyi tanımlamakta kısır kalan kelimeler oluyor. Heh diyorum tam buraya uygun bu işte sghshd arkadaşlarım arada ağzıma vuruyorlar ama napayım

Küfür ve hakaret etmeden konuşmak her zaman iyidir. Tabi ki her insanın yaşam tarzı ve hayat standartları farklı ama cümle kurarken "sürekli" araya küfür serpiştiren insanlar ilginç, şahsen ciddiye alamıyorum. Ekstra Olarak şöyle bir durum var, ağzınızdan çıkan bir küfür size aklınızın almayacağı zararları verdirebilir. Gereksiz yere küfür etmemek gerekir. Çevremde neredeyse hiç bulunmaz bu tarz insanlar. Doğru üslupla yaklaşan ve Küfür etmeden konuşabilen insanlar iyidir.

küfür bir ihtiyaçtır. kandırmayalım kendimizi.

şöyle şeyler görünce şuna dönüşüyor olmam benim suçum değil. bilakis bu refleks sağlıklı bir insan olduğumu gösterir. velhasıl; illa iki seçenek arasında kalınıcaksa hiç küfür edilmemesini aşırı küfür edilmesine tercih ederim. fakat dünya bize başka seçenekler de sunuyor. az ama öz küfür en iyisi.

Hayat şartları küfürsüz yaşamaya uygun değil.

sinirlenmediysem küfrü çok nadir kullanırım çünkü hem duymayı sevmiyorum, hem de hanımefendi kişiliğime hiç yakıştıramıyorum.d sinirli halim de şu şekil zaten

Başaran bir takım insanlar gördüm. Başaramayan çok. Daha doğrusu bununla kendini açık fikirli, aydın, havalı, zeki (!) falan gören. Ağzını küfür hakaretle açan, kendi değerini, fikrini insan gibi açıklayamayan, karşısına ne gelirse gelsin alay eden, boş konuşup aydın (!) olan insanla mı muhattap olacağız ? Olursak o da bizim ayıbımızdır lütfen asla onların değil.

Deniyorum, küfürsüzlük çok zor çünkü her şey tam küfürlük. Bu ülkenin coğrafik konumu ve hayat şartlarımız küfürsüz yaşamaya müsait değil.

bu ne dünyanın en zor şeyi mi???

İstanbul’dan Antalyaya taşındığımdan beri biraz azalttım.